Asfalt Zemin

Parmak uçlarım boşlukta şimdi

Ellerimi açtım koyu bir karanlığa

Aşağıda insanlar küçücük

Hepsi birer acı taşıyor damarlarında atan kanda

Bi çoğu yorgun düşmüş

Sahte gülümsemeler barındırıyorlar dudaklarında

Burdayım işte bende

Birçok kez yıldızlarla konuştuğumuz yerde

Bu defa sırtım boşluğa dayalı

Önümde ölüm, arkamda yaşarken ölüm 

Hani bir yıldız seçmiştik seninle

Bizim olmuştu tüm evrene inat

Bak kaydı düştü şimdi boşluğa

Bırakıyorum şimdi kendimi bende karanlığa

Asfalta hızla çarpmadan önce 

Senin yüzün gözlerimde

Gözyaşlarım boşlukta.

Parçalarımı toplayanlara söyle

Kalbini bulamazsınız de

Çünkü onu ellerimle parçalayıp

Köpeklere yem ettim de

Sen hayatla dalga geçerken

Büyük bir dalga boğdu beni karanlıkta

Nefes alamıyorum artık

Ama tüm gücümle 3 kelime çıkarıyorum

Kurumuş ve kan kusmaya yüz tutmuş boğazımdan

Seni Seviyorum...

Hoşça..